Het begin van het einde...

Mijn laatste werkweek zit er inmiddels al bijna op en het begin van het einde is bij deze dan officieel aangebroken.

Afgelopen vrijdag had ik een kort werkdagje, omdat ik voortaan op professioneel snel niveau kan schilderen. Dat vond ik alles behalve erg, want de donderdagavond ervoor was nogal gezellig geweest in de lokale disco.
Die vrijdagmiddag het weekend ingeluid met een duik in het zwembad & dat voelde goed na al het zwoegen op het werk.
Op zaterdagochtend waren de acht andere vrijwilligers en ik helemaal klaar voor het weekend, dus stapten we vol goede moed ons busje in. Eigenlijk wilde we 2 auto’s huren en zelf rijden, maar van de 9 personen bleek ik als enige bekwaam te zijn om te rijden. De andere waren of te onervaren of te wattig. Het is lastig mensen te vinden zoals ik.
Het verlies maar geaccepteerd en een busje met chauffeur ingehuurd om naar La Fortuna te gaan. Dit is een klein dorpje waar van alles te beleven en te doen is, vlakbij vulkaan Arenal. Na een regenachtig (!) en misselijk ritje over alle bochtige wegen, kwamen we tegen lunchtijd aan in ons 5 sterren hostel. Het zag er gezellig uit en een stuk groter als de vorige hostels waar we zijn geweest. We hebben toen meteen een activiteit geboekt met zijn allen en we besloten om te gaan abseilen bij de watervallen.
Toen nog even geluncht en vervolgens de survival outfit inclusief de hiking schoenen aangetrokken. We werden opgehaald door het abseil bedrijf en halverwege werden we overgescheept naar 'Jungle Limo's', een soort van jeep met een huifkar-achtige kar erachteraan.
Na een hobbelige rit door het mooie gebied kregen we weer een mooi harnasje aan plus een schon helmpje op & we konden vertrekken naar de eerste waterval. Het parcours bestond uit 4 watervallen van verschillende hoogtes & we begonnen natuurlijk met de kleinste.
Daar aangekomen was er echter nergens water te zien, omdat het al een maand niet had geregend in dat gebied. Viel dat abseilen in de watervallen dus even mooi in het water, o nee, op het droge. Maar goed, we werden toch verzekerd dat we nog wel ergens ondergedompeld zouden worden in water.
We kregen de uitleg voor het abseilen en daarna begonnen we aan het avontuur!
Het was even zoeken in het begin, maar ging al snel beter. Tussendoor liepen we door de mooiste plekjes in het reusachtige woud. Hele smalle, rotsachtige riviertjes in een prachtig, mooie groene omgeving. In het begin probeerde iedereen nog op het droge te blijven en niet nat te worden, totdat we bij een diep gat in de grond aankwamen dat onder water stond. De instructeur deed ons voor hoe we er in moesten springen & het zou appeltje eitje zijn. Ik had echter niet aan mijn oordopjes gedacht waardoor ik met 2 handen mijn oren en neus dicht moest houden, maar als Henrico de Besto moest dat geen probleem zijn. Het was best spannend om te springen omdat je absoluut niet kon zien waar je in sprong, maar het was leuk toen het eenmaal voorbij was en ik er zonder schrammen vanaf was gekomen.
Ondertussen werden de watervallen zonder water steeds hoger en konden we steeds verder naar beneden zakken. De finale abseiling was het leukste, want toen hoefde we maar een klein stukje zelf naar beneden te abseilen en konden we halverwege loslaten en vasthouden aan een touw dat aan ons harnas en bovenliggend touw vast was geknoopt. Heel leuk al dat geklauter en geklim, maar toch ook fijn als je gewoon lekker kan hangen en kan genieten!
Dat was zeker gelukt, want het was een leuke middag met al het abseilen en het klimmen tussen de riviertjes door. Daarna stond er nog een buffetje voor ons klaar en daar als echte Nederlander natuurlijk goed van geprofiteerd zodat ik er voor de rest van de dag tegen kon.

Toen we terugkwamen bij het hostel bestelden we een lekkere, frisse Imperial en het was heerlijk relaxen in de hangmatten op het grasveld. Dit is het goede leven, dacht ik toen!
In de avond vertrokken we naar de Hot Springs & daar was het supermooi. Er waren circa 20 zwembaden, allemaal heel gezellig verlicht en van ijskoud tot warm, verrekes warm en heul hiiiiiit. Er was ook een sauna gedeelte waar je tussen de rotsen in de hete stoom zat. Normaal gesproken hou ik niet zo van hete ruimtes, maar daar was het heel bijzonder. Heel hoog, met mooie verlichting op de rotsen en een kleine waterval.
Hier de avond lekker ontspannen gespendeerd en daarna de bekende hongeraanval na het zwemmen gekregen. Toen zijn we met z'n allen de supermarkt leeg gaan kopen en eenmaal terug bij het hostel (hoe kan het ook anders) de hangmat weer in gekropen. Met een tevreden gevoel de dag nog eens doordacht & wederom een fijne zaterdag om niet te vergeten.

Die zondag wilde we misschien naar de vulkaan gaan, maar het was zo bewolkt dat we hem bijna niet konden zien. Op vrijdagavond toen we terugkwamen van het abseilen, was het enige moment dat we de vulkaan tot aan de top konden zien. Maar de vulkaan ging het helaas dus niet worden. Als alternatief bracht onze chauffeur ons naar Rio Fortuna. Een waterval, midden in een mooi, groen woud. Het ene bos dat ik hier zie is nog mooier dan het andere. Toen we de wandeling naar de waterval 'beneden' in het woud begonnen hadden we nog 480 traptreden te gaan. Inmiddels als echte professionele natuurwandelaar ging dit echter van een leien dakje. Eenmaal daar aangekomen was het heerlijk verfrissend. Het water kwam met grof geweld in de rivier terecht waardoor het lekker koel was in de omgeving. Samen met 2 andere meiden besloten we een duik te nemen bij de waterval. We zijn er nu toch, dachten we zo!
Na veel geklungel over de rotsen het water bereikt en het was lekker fris Hier een schonne fotosessie gehouden vol 'YOLO' logo's (You Only Live Once, voor de diehard hollanders onder ons, Ge Leeft Maar Inne Keer) Na nog meer prachtige poses uiteindelijk op onze slippers, in een handdoekje, met toeristische plastic tas weer klaar voor de 480 treden opwaarts. Het was grappig om te zien dat wij daar liepen alsof we op de camping zaten en even gingen douchen in het toiletgebouw, terwijl we allemaal mensen tegenkwamen met echte hike schoenen en sportieve survival kleding. Weer eenmaal aangekomen bij de receptie, een prachtige tekening van ons allemaal in het gastenboek achtergelaten en voldaan in ons busje gestapt om weer richting Liberia te vertrekken. Terug in Liberia de mooiste avondzon gezien & wederom een mooi weekend achter de rug!

Voordat ik het wist was het alweer maandag en dat betekende het begin van mijn allerlaatste werkweek hier. Ik kan niet geloven hoe snel de tijd is gegaan en hoe snel de tijd blijft doortikken. Die ochtend had ik overal nog een verflaag overheen gesausd & was daar om 10.30u alweer mee klaar. Ik zeg het je, voor al uw schilderklussen bel 06-henriekefixthetwel. Toen heb ik nog met de kinderen gewerkt tot 12.30u en was mijn laatste maandagse werkdag alweer voorbij.
Op dinsdagochtend zou er eigenlijk nieuwe verf worden gebracht door Projects Abroad, omdat er nog maar een klein laagje verf over was van de grote circa 20 liter emmer. Het geld zat er echter doorheen voor deze maand, dus een nieuwe pot verf zat er niet meer in. Om heel eerlijk te zijn was dat geen ramp voor mij, omdat ik het juist wel fijn vind dat ik deze week nu nog met de kinderen kan werken. Die ochtend heb ik het laatste beetje verf opgemaakt en kon ik me daarna weer volledig op de kids storten. Het is leuk dat ik ze nu allemaal 'ken' en zij mij ook. Superlief hoe sommige kindjes mijn naam roepen of me af en toe zomaar een knuffel komen geven, gewoon omdat het kan.
Nu heb ik nog 2 werkdagen te gaan & ik denk dat ik sommige lieve gezichtjes nog zal gaan missen. Daarom wil ik deze week veel foto's maken en genieten om ze allemaal in mijn herinnering te houden. Voor a.s. vrijdag heb ik een pinata gekocht en ben ik van plan er een gezellig, laatste werkdagje van te gaan maken!
Ook is mijn waarschijnlijk laatste avondmaal met alleen Hellen & Ashley al gevierd. Mijn huisgenootje was die avond uiteten en toen besloot Hellen er een gezellig avondmaal voor ons 3e van te maken. Ik had haar verteld dat ons mam de lekkerste frietjes zelf bakt & speciaal daarom had ze zelf friet gebakken. Erg lief en lekker, maar ze konden nog niet bekant tippen aan die van jouw hoor Willy. Daarna voor het eerst een toetje gehad en het was heerlijk warm appelgebak met roomijs.

Dan staat aankomende zaterdag mijn vakantietrip met Abby al op de planning. De afgelopen week hebben we ons hotel geboekt & zodra we daar aankomen kunnen we verschillende activiteiten in het hotel boeken. Er zijn al verschillende ideeën op tafel gegooid en we gaan waarschijnlijk naar de drie verschillende watervallen hiken, profi natuurwandelaars als wij inmiddels zijn, en misschien ook nog surflessen nemen. We willen er in elk geval vooral een relaxe vakantie van maken om lekker bij te komen van het harde werken en ons weer voor te bereiden op het leventje in Europa. Hier is onze grootste zorg voornamelijk of we wel bruin genoeg zijn en word er al gezucht als het teveel moeite kost om ons in te smeren. Er staat ons dus waarschijnlijk weer een hele cultuurschok te wachten als het échte leven weer gaat beginnen.

Het is raar om te bedenken dat er hierna waarschijnlijk nog maar 1 of 2 verslagen volgen en dan zit mijn avontuur er alweer op. Voor nu nog flink genieten dus, maar met de komende leuke plannen moet dat vast en zeker gaan lukken! yolo :)

Hasta luego amigos!
Groetjes en liefs vanuit Liberia